🏴 میراث اربعین

◀️ پیاده روی به سوی کربلا در ایام منتهی به اربعین حسینی علیه السلام، نه رسم این چند سال است و نه حتی میراث دوران قاجاریه و مانند آن است.

🔹میراث اربعین ریشه در فرهنگ "پیاده برای زیارت" و همچنین موضوع مستقل "زیارت" دارد و حفظ این امانت و نگاهداشت آن امری بسیار مهم است.

◀️ آنچه اولین قدم در پاسداشت این امانت شناخته می‌ شود، شکرگزاری به درگاه خداوند متعال است و همچنین تشکر و قدردانی از تمام کسانی که این میراث را امانتداری کرده اند. همچنین قدردانی از کسانی که بی ریا و خالصانه از زوار در طول مسیر و طول سفر میزبانی می‌ کنند و امنیت را برقرار می‌ دارند.

🔹دومین نکته توجه دائم زائران عزیز به حضرت صاحب الامر علیه السلام است. باید دانست که صاحب تمام آیین های الهی، حجت خداست و احترام و بزرگداشت و متذکر بودن به ایشان نه تعارف است و نه شعار و نه لحظات "احساس گونه" و گذرا.

◀️ کسی که التزام به ولایت و زنده و ناظر بودن حجت الله داشته باشد، نه تنها خود را مدام با آیین های اخلاقی شیعه مطابقت خواهد داد؛ بلکه روحیه ی تعبد و خدادوستی در این سفر برایش دوچندان خواهد شد.

🔹پس تذکر دادن یکدیگر به امام عصر علیه السلام و ترویج روحیه ی تعبد، خضوع و انتظار، توقع دیگری است که از زوار و پیاده روندگان آستان قدس حسینی علیه السلام انتظار می‌رود.

◀️ وقتی روحیه ی دعا به درگاه پروردگار و ابراز خضوع و نیاز به او در جایگاه واقعی خود قرار بگیرد و بنده واقعا خود را "بنده" ببیند، آن وقت دعایی مانند دعا برای فرج امام علیه السلام معنا و مفهوم خود را بازیابی می‌ کند و دعا و درخواست از خداوند برای ظهور، از شعار به جایگاه اصلی خود بر می‌ گردد.

✅ پس دعا برای فرج مولا را باید که بسیار و بسیار تکرار نمود و بر آن پافشاری کرد.

🔹نکته ای دیگر که همیشه مورد تاکید بزرگان و عقلا و علمای ما بوده، توجه به عدم سوء استفاده از این اجتماع بزرگ در راستای اهداف شخصی و گروهی است.

⛔️نباید اجازه داد که اصالت این رویداد به دست فراموشی سپرده شود.

◀️ مساله ی دیگر این است که باید از تزریق کردن فخرفروشی، تبختر و تجملات به موکب ها جلوگیری کرد و بهترین راه، اقبال کردن به موکب های بی ریا و ساده است.

🔹دعا کنیم که خداوند این میراث و این رویداد بزرگ را از ما نگیرد و به ما توفیق دهد وارثانی خوب باشیم و در انتقال آن‌ به نسل‌ های بعد، خوبتر...