🔹دعا برای فرج امام زمان علیه السلام؛ هیجانی زود گذر یا واقعیتی الهی؟

◀️ موضوع دعا بر فرج امام زمان علیه السلام مثل بسیاری از مفاهیم اعتقادی دیگر می تواند از مسیر واقعی و مفهوم حقیقی خود خارج شده، در فضایی نامناسب مورد ارزیابی قرار بگیرد.

◀️ اصولا پس از آن که انسان به چیزی نیازمند می شود، دعا به درگاه خداوند بیشتر خودنمایی می کند. همچنین نیاز به موضوعات مختلف دارای شدت و ضعف های متفاوت است و نمی توان همه ی نیازها را در یک سطح دانست.

◀️ حقیقت این است که انسان برای نفس های بعدی، استمرار سلامتی و سایر نعمت ها حتی نمک غذایش، باید مدام متوجه و متذکر خدای خود باشد و دعا و درخواست را پیوسته در دستور کار خود قرار دهد که اصولا چنین امری در میان نوع بشریت فراگیر نیست و دلیل آن هم عدم معرفت به خدای خالق است.

◀️ به همین خاطر در نیازهایی که برای انسان جنبه ی حیاتی و ضروری پیدا می کند و نزدیک است که انسان را به ورطه ی نابودی بکشاند، این سطح از معرفت رخ نمایی می کند و انسان خدای خالق خود را از صمیم قلب می خواند و دعا می کند. 👈مانند کسی که در کشتی توفان زده گرفتار شده یا کسی که در معرض از دست دادن همه چیز زندگی خویش قرار گرفته است.

◀️ اگر شیعه به امام زمانش معرفتی راستین داشته باشد، هر لحظه ای که در غیبت او به سر می برد را لحظاتی سخت، دشوار و ناراحت کننده خواهد دانست؛ از این رو لحظه ای را بدون درخواست از خداوند متعال برای پایان دوران غیبت نخواهد گذراند.

◀️ شیعه معتقد است که عبادت تمام و کمال خداوند و شناخت قلبی توحید و فراگیری آن در همه جای زمین، به ظهور امام زمان علیه السلام رخ خواهد داد. شیعه می داند که تغییرات در تمام این کره ی خاکی و فزونی برکات آسمان و زمین و صلح و آرامش در سایه ی ظهور به وقوع خواهد پیوست و از این رو، همانند فردی مستاصل و طالب، خدایش را عاجزانه خواهد خواند.

◀️ به یاد داشته باشیم که دعاهای هیجانی و شوق انگیز، گرچه یک حس خوبی القا می کنند، اما با مفهوم درخواست قلبی از خداوند، فاصله ای بسیار دارند.

✅ بنابراین برای تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام باید خدای متعال را عاجزانه خواند و اشک ریخت و دعا کرد.